Zmiany w ulgach podatkowych w 2020 roku

1. Nowa ulga w PIT dla młodych osób

• Nieukończone 26 lat
• Przychód z tytułu pracy (czyli ze stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy, stosunku służbowego lub stosunku pracy nakładczej) oraz z umów zlecenia zawartych z firmą nie przekraczający 85 528 zł w danym roku podatkowym

• Złożyć u płatnika (pracodawcy) oświadczenie o całkowitym zwolnieniu od PIT

Przepisy o uldze weszły w życie 1 sierpnia 2019 r. i mają zastosowanie do przychodów uzyskanych od 1 sierpnia 2019 r.

Maksymalne odliczenie podatnika w skali całego roku nie może być wyższe niż 760 zł. Warunkiem odliczenia od podatku jest posiadanie dokumentów stwierdzających  poniesienie tych kosztów np. faktury w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz który korzysta z niej po raz pierwszy lub po raz pierwszy skorzystał z niego za rok 2018.

2.  Ulga prorodzinna

Za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik w stosunku do małoletniego dziecka wykonywał:
- władzę rodzicielską,
- pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
- sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Wysokość kwoty podlegającej odliczeniu od podatku:
- 92,67 zł na pierwsze i drugie dziecko (za cały rok 1 112,04 zł na każde dziecko),
- 166,67 zł na trzecie dziecko (za cały rok 2 000,04 zł),
- 225,00 zł na czwarte i każde kolejne dziecko (za cały rok 2 700,00 zł na dziecko).

W przypadku jednego dziecka są jednak limity dochodowe. Osoby rozliczające się indywidualnie nie mogą przekroczyć progu rocznego dochodu określonego na 56 tys. zł, a małżonkowie składający wspólną deklarację PIT - 112 tys. zł. Limity nie dotyczą już jednak tych, którzy mają przynajmniej dwójkę dzieci.

3. Ulga rehabilitacyjna
   Wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesione w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Za wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych z uważa się między wydatki poniesione na:

•  adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
• przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb, które wynikają z niepełnosprawności,
•  zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych, które są niezbędne w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb, które wynikają z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,
• zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb, które wynikają z niepełnosprawności,
• odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,
• odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego,
• odpłatność za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej,
• odpłatność za pobyt zakładach opiekuńczo-leczniczych oraz
• odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,
•  opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa  w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2 280 zł,
•  utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2 280 zł,
• opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,
• opłacenie tłumacza języka migowego,
• kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia,
•  leki - w wysokości, która stanowi różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdził, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki stale lub czasowo,
• odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne,
• używanie samochodu osobowego, który stanowi własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16 roku życia – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 2 280 zł.

Odliczeniu nie podlegają te z ww. wydatków, które zostały sfinansowane (dofinansowane) z:

• środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych
• zakładowego funduszu aktywności
• Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych
• Narodowego Funduszu Zdrowia
• zakładowego funduszu świadczeń socjalnych
•  zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie

Jeżeli wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie - wymienia Bartosz Stróżyński.